Merhabalar ben yine sizinle hepimizin durup düşündüğü ancak kimse böyle hissetmiyordur deyip geri çekildiği konuya değineceğiz. 




Konu ne diye sorarsanız. 

Konu: Yine sevgi, yine sevgili 

Ellerin hiç sımsıkı tutmak istedi mi bir günü aman sakın akıp gitmesin diye? Ya da bir geceyi? Hiç uzun süre uyumayıp, düşünmekten, kafanda bir şeyler kurmaktan yoruldun mu? Aklın başka, kalbin başka konuştuğu için arafta kaldın mı? Evet oldu biliyorum. Zaten aşk mantık işi değildir geçelim onu.

 Kaybettiğim ve bulamadığım, arkasından koşup duramadığım, düştükçe kalkamadığım oldu benim de. 

 Oysa elimi uzatsam tutacakmışım gibiydi. Elimi uzattım ama kayboldu. Hep en çok istediğin şeyle sınanırsın, en çok sevdiklerinle. Ben buna, bu sözün getirilerine ve götürülerine çok inanıyorum. Birebir yaşadım, etraftanda gördüğüm kadarıyla da öyle. Yağmur yağıyor kalbime, o kadar kırgın ve yılgınım ki. Ama kalbimin topraklarında gizli tohumlar hâlâ yeşermek adına bekliyorlar 🥺 Ama bazen imkansız olursunuz. 

Şimdi şunu diyebilirsiniz, bu zevzek kadın da hep aynı şeyleri söylüyor. Hayır ruh halim neyse onu söylüyorum. Şuanki ruh halim kelebek misali bir günlük. Mutluluk dediğin şey zaman baz alınarak hesaplanır mı?

" Mutluluğun muhasebesi mi olur? "

"Olmaz!"

Olmaz da bazen sınırlı bir zaman diliminde, konuşacak çok şey varken bile her şeyi özet geçersin, duygunu bile.

Bugün çok güzel bir gün olur ama yarın o olmayacak bilirsin, buna hazırlıklı olman gerekir, bilirsin. O yüzden mutluluğun muhasebesi olur, bu açıdan. Üzücü elbette. Ancak elden gelen bir şey yok. Bazı şeyler yokken bile güzel, bazı insanlar yokken bile fazlasıyla var. Huzurunuz içinizde bulunuyor. Kaçacak yer bulamazsanız, içinizdeki çocukla konuşun, o size gerçeği söyleyecektir.