Uzun zamandır, yolculuk yapmamıştım. Bugün yapma fırsatım oldu.
önemli bir işim için günü birlik bir yolculuk yaptım. Yolculuğu çok severim aslında ama iyi şartlar altında.
Tek başına yapılan yolculuklar daha anlamlı, çok daha hoş gelir bana.
Sabahın 5'inde uyandım, 6'sında otogarda olsun 7'sinde yolda. Yolculuk söylenilen saatin dışında bir saatte başladı.
Yol alıyoruz ama herkes başka alemde. Kimisi telaşlı, kimisi yorgun, kimisi uykusuz, kimisi fazla heyecanlı. Hatta birinde toplu halde bütün hisler var. Ne güzel bir şey bu, hislerinle yaşamak.
Yolculuk devam ediyor.
Yollar gayet iyi henüz rahatsız olabileceğimiz bir durum yok. Ancak otobüsün içindeki insanlar sanırım otobüsü paylaşamıyor, bu yer benim kavgası yapıyorlar bildiğiniz büyük bir tartışma hemen ardından "neyse sorun yok" duruşu, Ya nasıl oluyor da bir anlık duygu değişimi yaşıyorlar 😂 .

Yolculuk başka bir serüvendir, bazıları öyle çok sever ki, hayatları yolculuk yapmakla geçer. Koca bir otobüs insan ve herkes kendi sorunlarıyla uğraşırken farketmeden bize de yansıtıyorlar.
Herkes telefonla uğraşıyordu. Arada kafasını kaldırıp camdan dışarı seyredenler vardı tabi. Kimse kimseden memnun değil gibiydi oysa mutlu olabileceğimiz pek çok konu var. Ancak ona deyinmeyeceğim. Yol boyunca benimde aklımda binbir soru en önemlisi. "Ya şoför uyursa"
Hani muhakkak birilerinde daha vardır. Ancak benim büyük bir korkum bu ve korktuğum şeyler başıma gelir. İstisnasız hepsi. Yolculuğun başından beri Şoför başladı uyuklamaya! Aman Allah'ım. Şimdi ne olacak. Uyumaması için tüm otobüs seferber oldu. Müziğin sesi açıldı, alkışlar yükseldi. Şarkıya eşlik edenler oldu. Sanki 10 dakika önceki insanlar değildi.
Nasıl zor bir durumda birlik olduk ama 😂😂
Uykusu açıldı şükür biz ilerlemeye devam ediyoruz. Öyle güzeldi ki seninki durum çok etkilendim ama keşke sadece zor durumda değil her durumda birlik olsak. Elimizdekileri, önümüzdekileri bir yere bıraksak, yeniden başlasak yaşamaya. Artık dönüş seferindeyiz. Şoför amcamızla
dinlenme tesislerine yeni ulaştık. Herkes ihtiyacını karşıladı, ben karşılayamadım.



Herkesin elinde bir çay bardağı demli çay, ben isterken biten kötü kalpli çay. Nasıl canım istedi. Bitti. Zamansız bir bitiş. Şansımın çay konusunda bile kendini bu kadar belli etmesi canımı sıkmadı değil.😏 😂
Otobüs hareket edecek birazdan eve varmamıza az kaldı 3 saat gibi. Yine herkes enerjik. Kafalar telefonlara gömülü. 😂
Her yer karanlık, otobüsün içi bile. Yolcular da daldı yavaş yavaş. Çok karanlıktı ama şoförün yüzü beliriyordu. Uyuyor adam! Kafası gelip gidiyor, gelip gidiyor. Büyük bir stresle uyandırdım önümdeki kızı, o da diğerlerini. Tekrar başladı uyku kaçırma operasyonu. Böyle böyle 3 saati de hemen bitirdik şükür ki. Artık memleketteyiz. Şoför amca bizden yaka silkip bıraktı bizi.

Ben çok mesudum. İyi ki geldik. Çok yorulduk. Çok korktum ben.
Lütfen dikkat ediniz. Şoförlerin bir anlık tatlı uyku sefası kazaya sebep olabilir, kazalarda ölümlere, katliam gibi ölümlere. Müdahale yapabileceğiniz durumlarda çekinmeden yapın bunu, aksi takdirde sonradan duyulan bir pişmanlık pekte manası olmayacaktır.

Yolculuğum bu kadardı, garip bir serüven oldu. Yolculuk boyunca çok güzel şeyler gördüm, tecrübe edindim.

Hayat yolculuğunuzda, güzel tecrübeler edinmeniz dileğiyle...